Jobi 39:1 (ALB)
A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

Jobi 39:2 (ALB)
A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Jobi 39:3 (ALB)
Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Jobi 39:4 (ALB)
Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

Jobi 39:5 (ALB)
Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

Jobi 39:6 (ALB)
të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

Jobi 39:7 (ALB)
Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

Jobi 39:8 (ALB)
Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

Jobi 39:9 (ALB)
Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

Jobi 39:10 (ALB)
A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

Jobi 39:11 (ALB)
A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

Jobi 39:12 (ALB)
A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

Jobi 39:13 (ALB)
Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

Jobi 39:14 (ALB)
Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

Jobi 39:15 (ALB)
duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

Jobi 39:16 (ALB)
I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

Jobi 39:17 (ALB)
sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

Jobi 39:18 (ALB)
Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

Jobi 39:19 (ALB)
A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

Jobi 39:20 (ALB)
A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

Jobi 39:21 (ALB)
Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

Jobi 39:22 (ALB)
Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

Jobi 39:23 (ALB)
Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

Jobi 39:24 (ALB)
Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

Jobi 39:25 (ALB)
Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

Jobi 39:26 (ALB)
Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

Jobi 39:27 (ALB)
Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

Jobi 39:28 (ALB)
Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

Jobi 39:29 (ALB)
Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

Jobi 39:30 (ALB)
Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".
Previous Chapter
« Jobi 38
Next Chapter
Jobi 40 »

Jobi (ALB) Chapter Selection

ALB Book Selection List

View full list of ALB Bible Books and Chapters