Jobi 14:1 (ALB)
"Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

Jobi 14:2 (ALB)
Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

Jobi 14:3 (ALB)
Mbi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

Jobi 14:4 (ALB)
Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

Jobi 14:5 (ALB)
Sepse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

Jobi 14:6 (ALB)
Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

Jobi 14:7 (ALB)
Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

Jobi 14:8 (ALB)
Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

Jobi 14:9 (ALB)
me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

Jobi 14:10 (ALB)
Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

Jobi 14:11 (ALB)
Mund të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

Jobi 14:12 (ALB)
por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

Jobi 14:13 (ALB)
Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje!

Jobi 14:14 (ALB)
Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

Jobi 14:15 (ALB)
Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

Jobi 14:16 (ALB)
Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

Jobi 14:17 (ALB)
do ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

Jobi 14:18 (ALB)
Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

Jobi 14:19 (ALB)
ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

Jobi 14:20 (ALB)
Ti e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

Jobi 14:21 (ALB)
Në rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

Jobi 14:22 (ALB)
Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.
Previous Chapter
« Jobi 13
Next Chapter
Jobi 15 »

Jobi (ALB) Chapter Selection

ALB Book Selection List

View full list of ALB Bible Books and Chapters