Jobi 37:1 (ALB)
Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

Jobi 37:2 (ALB)
Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

Jobi 37:3 (ALB)
Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

Jobi 37:4 (ALB)
Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

Jobi 37:5 (ALB)
Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

Jobi 37:6 (ALB)
I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë," ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

Jobi 37:7 (ALB)
Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

Jobi 37:8 (ALB)
Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

Jobi 37:9 (ALB)
Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

Jobi 37:10 (ALB)
Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

Jobi 37:11 (ALB)
I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

Jobi 37:12 (ALB)
Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

Jobi 37:13 (ALB)
I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

Jobi 37:14 (ALB)
Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

Jobi 37:15 (ALB)
A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

Jobi 37:16 (ALB)
A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

Jobi 37:17 (ALB)
A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

Jobi 37:18 (ALB)
Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

Jobi 37:19 (ALB)
Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

Jobi 37:20 (ALB)
A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

Jobi 37:21 (ALB)
Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

Jobi 37:22 (ALB)
Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

Jobi 37:23 (ALB)
Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

Jobi 37:24 (ALB)
Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur".
Previous Chapter
« Jobi 36
Next Chapter
Jobi 38 »

Jobi (ALB) Chapter Selection

ALB Book Selection List

View full list of ALB Bible Books and Chapters