Luka 20:1 (ALB)
Dhe në një nga ato ditë ndodhi që, ndërsa ai po mësonte popullin në tempull dhe predikonte ungjillin, erdhën krerët e priftërinjve dhe skribët bashkë me pleqtë,

Luka 20:2 (ALB)
dhe i thanë: “Na trego me ç’autoritet i bën këto gjëra; ose kush është ai që ta dha ty këtë pushtet?.”

Luka 20:3 (ALB)
Dhe ai duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes një gjë dhe ju m’u përgjigjni:

Luka 20:4 (ALB)
Pagëzimi i Gjonit vinte nga qielli apo nga njerëzit?.”

Luka 20:5 (ALB)
Dhe ata arsyetonin në mes tyre duke thënë: “Po të themi prej qiellit, ai do të na thotë: "Atëherë përse nuk i besuat?".

Luka 20:6 (ALB)
Kurse po t’i themi prej njerëzve, gjithë populli do të na vrasë me gurë, sepse ai është i bindur se Gjoni ishte një profet.”

Luka 20:7 (ALB)
Prandaj u përgjigjen se nuk dinin nga vinte.

Luka 20:8 (ALB)
Atëherë Jezusi u tha atyre: “As unë nuk po ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.”

Luka 20:9 (ALB)
Pastaj filloi t’i tregojë popullit këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri mbolli një vresht, ua besoi disa vreshtarëve dhe iku larg për një kohë të gjatë.

Luka 20:10 (ALB)
Në kohën e të vjelave, dërgoi një shërbëtor tek ata vreshtarë që t’i jepnin pjesën e vet nga prodhimi i vreshtit; por vreshtarët e rrahën atë dhe e kthyen duarbosh.

Luka 20:11 (ALB)
Ai dërgoi përsëri një shërbëtor tjetër; por ata, pasi e rrahën dhe e shanë edhe atë, e kthyen duarbosh.

Luka 20:12 (ALB)
Ai dërgoi edhe një të tretë, por ata e plagosën edhe atë dhe e përzunë.

Luka 20:13 (ALB)
Atëherë i zoti i vreshtit tha: "Çfarë duhet të bëj? Do të dërgoj djalin tim të dashur. Ndoshta, duke e parë atë, do ta respektojnë!".

Luka 20:14 (ALB)
Por vreshtarët, kur e panë, thanë midis tyre: "Ky është trashëgimtari; ejani e ta vrasim që trashëgimia të na mbetet neve".

Luka 20:15 (ALB)
Kështu e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë. Ç’do t’u bëjë, pra, këtyre, i zoti i vreshtit?

Luka 20:16 (ALB)
Ai do të vijë, do t’i vrasë ata vreshtarë dhe do t’ua japë vreshtin të tjerëve.” Por ata, kur e dëgjuan këtë, thanë: “Kështu mos qoftë.”

Luka 20:17 (ALB)
Atëherë Jezusi, duke i shikuar në fytyrë, tha: “Ç’është, pra, ajo që është shkruar: "Guri që ndërtuesit e kanë hedhur poshtë u bë guri i qoshes"?

Luka 20:18 (ALB)
Kushdo që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copë-copë, dhe ai mbi të cilin do të bjerë guri, do të dërrmohet.”

Luka 20:19 (ALB)
Në këtë moment, krerët e priftërinjve dhe skribët kërkuan të vënë dorë në të, sepse e morën vesh se ai e kishte treguar atë shëmbëlltyrë për ata, por kishin frikë nga populli.

Luka 20:20 (ALB)
Ata e përgjonin me kujdes dhe i dërguan disa spiunë të cilët, duke u paraqitur si njerëz të drejtë, ta zinin në gabim në ndonjë ligjëratë dhe pastaj t’ia dorëzonin pushtetit dhe autoritetit të guvernatorit.

Luka 20:21 (ALB)
Këta e pyetën duke thënë: “Mësues ne e dimë se ti flet dhe mëson drejt dhe që nuk je aspak i anshëm, por mëson rrugën e Perëndisë në të vërtetë.

Luka 20:22 (ALB)
A është e lejueshme për ne t’i paguajmë taksë Cezarit apo jo?.”

Luka 20:23 (ALB)
Por ai, duke e kuptuar ligësinë e tyre, u tha atyre: “Përse më provokoni?

Luka 20:24 (ALB)
Më tregoni një denar: e kujt është fytyra dhe mbishkrimi që ka?.” Dhe ata, duke përgjigjur, thanë: “E Cezarit.”

Luka 20:25 (ALB)
Atëherë ai u tha atyre: “I jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë.”

Luka 20:26 (ALB)
Dhe nuk mundën ta zënë në gabim në ligjëratën e tij përpara popullit dhe, të habitur nga përgjigjja e tij, heshtën.

Luka 20:27 (ALB)
Pastaj iu afruan disa saducej, të cilët mohojnë se ka ringjallje, dhe e pyetën,

Luka 20:28 (ALB)
duke thënë: “Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vëllai i dikujt vdes kishte grua dhe vdiq pa lënë fëmijë, i vëllai ta marrë gruan e tij dhe t’i ngjallë pasardhës vëllait të vet.

Luka 20:29 (ALB)
Tashti, ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.

Luka 20:30 (ALB)
I dyti e mori për grua dhe vdiq edhe ai pa lënë fëmijë.

Luka 20:31 (ALB)
E mori pastaj i treti; dhe kështu që të shtatë vdiqën pa lënë fëmijë.

Luka 20:32 (ALB)
Dhe pas tyre vdiq edhe gruaja.

Luka 20:33 (ALB)
Atëherë, në ringjallje, e kujt do të jetë grua? Sepse që të shtatë e patën grua.”

Luka 20:34 (ALB)
Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: “Bijtë e kësaj bote martohen dhe martojnë;

Luka 20:35 (ALB)
por ata që do të gjenden të denjë të kenë pjesë në botën tjetër dhe në ringjalljen e të vdekurve, nuk martohen dhe nuk martojnë;

Luka 20:36 (ALB)
ata as nuk mund të vdesin më, sepse janë si engjëjt dhe janë bij të Perëndisë, duke qenë bij të ringjalljes.

Luka 20:37 (ALB)
Dhe se të vdekurit do të ringjallen, e ka deklaruar vetë Moisiu në pjesën e ferrishtes, kur e quan Zot, Perëndinë e Abrahamit, Perëndinë e Isakut dhe Perëndinë e Jakobit.

Luka 20:38 (ALB)
Ai nuk është perëndi i të vdekurve, por i të gjallëve, sepse të gjithë jetojnë për të.”

Luka 20:39 (ALB)
Atëherë disa skribë morën fjalën dhe thanë: “Mësues, mirë fole.”

Luka 20:40 (ALB)
Dhe nuk guxuan më t’i bëjnë asnjë pyetje.

Luka 20:41 (ALB)
Dhe ai i tha atyre: “Vallë, si thonë se Krishti është Bir i Davidit?

Luka 20:42 (ALB)
Vetë Davidi, në librin e Psalmeve, thotë: "Zoti i tha Zotit tim: Ulu në të djathtën time,

Luka 20:43 (ALB)
derisa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua".

Luka 20:44 (ALB)
Davidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë bir i tij?.”

Luka 20:45 (ALB)
Dhe, ndërsa gjithë populli po e dëgjonte, ai u tha dishepujve të vet:

Luka 20:46 (ALB)
“Ruhuni nga skribët, të cilët shëtisin me kënaqësi me rroba të gjata, duan t’i përshëndesin nëpër sheshe, të jenë në vendet e para në sinagoga dhe në kryet e vendit nëpër gosti;

Luka 20:47 (ALB)
ata gllabërojnë shtëpitë e te vejave dhe, për t’u dukur, bëjnë lutje të gjata. Ata do të marrin një dënim më të rëndë.”
Previous Chapter
« Luka 19
Next Chapter
Luka 21 »

Luka (ALB) Chapter Selection

ALB Book Selection List

View full list of ALB Bible Books and Chapters